انواع روشهای خودکشی، مرکز تخصصی درمانی خودکشی، مرکز ملی پیشگیری از خودکشی، معاونت پیشگیری و درمان خودکشی سازمان سلامت روان ایران، دکتر روانشناس خودکشی

اگر مستقیم وارد این صفحه شده اید ابتدا مطالب صفحه قبل را از طریق لینک زیر بخوانید. این مطالب در ادامه صفحه قبل است.

عدم تحمل باخت:

تحمل باخت یا عدم تحمل شکست یک موضوع مهم در زندگی همه انسانهاست که وابسته به دوران کودکی است و هرگز در بزرگسالی شروع نمیشود. اما در تمام سنین میشود آن را درمان کرد. در این حوزه این چنین می گوییم: یکی از مسائل مهمی که والدین در تربیت کودکان باید به آن اهمیت بسیاری دهند، آموزش مستقیم و غیر مستقیم تحمل شکست است. همیشه در هر بازی برد و باخت وجود دارد، اما متأسفانه بعضی افراد بعد از باختن، کنترل خود را از دست داده و عصبی می‌شوند. این افراد معمولأ تحمل شکست را ندارند چرا که از کودکی نیاموخته‌اند که چگونه با شکست روبه‌رو شوند و احساسات خود را کنترل کنند. نتایج این رفتار همیشه اثرات مخرب بسیاری بر زندگی روزمره، روابط اجتماعی و خانواده افراد می گذارد.

در زندگی هر فردی پیروزی و شکست وجود دارد ولی مهم آن است که چگونه در برابر شکست‌ها واکنش نشان می‌دهند. برای این که بتوان در برابر شکست‌ها واکنش‌های صحیحی از خود نشان داد بهتر است از همان دوران کودکی این موضوع نهادینه شود تا در آینده با مشکلات کم‌تری روبه‌رو شوند. زندگی همیشه برنده شدن نیست بلکه گاهی اوقات ممکن است در بعضی کارها نیز شکست بخوریم. زندگی پر از فراز و نشیب‌های مختلف است و این وظیفه‌ی والدین است که به فرزندانشان نحوه‌ی صحیح برخورد با شکست را آموزش دهند. نحوه‌ی برخورد درست با شکست در کودکان یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که والدین باید به کودکانشان بیاموزند. این آموزش، درسی است که تا پایان عمر همراه افراد می‌ماند و بدون شک راه رسیدن به موفقیت‌های بسیاری را برای آن‌ها هموار می‌کند. معمولأ کودکان بر این باورند که اگر در انجام کاری شکست بخورند والدینشان دیگر آن‌ها را به اندازه‌ی قبل دوست ندارند، در حالی که این باور غلط است و شما وظیفه دارید به کودکانتان بفهمانید که در صورت شکست خوردن از علاقه‌ی شما نسبت به آن‌ها کم نخواهد شد و قرار نیست آن‌ها در انجام هر کاری موفق شوند. هم‌چنین باید به گونه‌ای با کودکان رفتار کنید که متوجه شوند آن‌ها را نه به خاطر کاری که انجام می‌دهند بلکه فقط به خاطر خودشان و بدون هیچ قید و شرطی دوست می‌دارید.

متأسفانه اکثر والدین هنگام شکست خوردن کودکانشان به آن‌ها می‌گویند که هرگز گریه نکنند و ناراحتی و ضعف خود را نشان ندهند، در حالی که این یکی از آموزش‌های غلط والدین در برخورد با شکست در کودکانشان است. در این شرایط والدین باید به فرزندانشان اجازه دهند بعد از شکست خود را به طور کامل از نظر عاطفی تخلیه کنند و به روش‌های درستی به احساساتشان پاسخ دهند. بعد از آرام شدن کودکتان با او درباره‌ی گذشته و تجربه‌های شکستی که داشته صحبت کنید و از او بخواهید از شکست‌هایش عبرت بگیرد و متوجه اشتباهات کارش شود. باید به فرزندانتان بیاموزید شجاعانه با حوادث گذشته روبه‌رو شوند و هرگز از واقعیت‌ها فرار نکنند. اگر فرزند شما در انجام کاری عمل‌کرد خوبی ندارد هرگز او را سرزنش نکنید، به دنبال کارهایی باشید که او در انجامشان عمل‌کرد متوسط و بالایی دارد و سپس کودکتان را برای انجام آن‌ها تشویق کنید تا انگیزه‌ی او را برای تلاش بیشتر کنید. به کودکتان بگویید هرگز از شکست خوردن نترسد چرا که اکثر افراد موفق بعد از تحمل شکست‌های فراوان به موفقیت‌های بسیار زیادی رسیده‌اند و این شسکت‌ها می‌تواند زمینه‌ای برای پیروزی‌های بعدی او باشند.

کودکانی که تحمل شکست را ندارند معمولأ از انجام و شرکت در فعالیت‌هایی که ممکن است در آن شکست بخورند دوری می‌کنند. گاهی اوقات نیز ممکن است خود والدین باعث شوند فرزندان‌شان آنقدر از شکست خوردن بترسند که از شرکت در فعالیت‌های مختلف دوری کنند. این والدین در حدی تشنه‌ی پیروزی هستند که این باور را در کودکان خود به وجود می‌آورند که فقط در صورت پیروزی، پدر و مادرشان به آن‌ها افتخار می‌کنند. در این موارد والدین ابتدا باید طرز تفکر خود را اصلاح کنند، سپس به کودکان خود بیاموزند که برد و باخت آن‌ها اهمیتی ندارد، آن‌چه مهم است تلاش او است و شما در صورت شکست بازهم دوستشان دارید و به آن‌ها افتخار می‌کنید. هم‌چنین به این نکته نیز توجه کنید که کودکان تفاوت بین حرف و عمل شما را خواهند فهمید پس سعی کنید حرف و عملتان یکی باشد و به حرف‌هایی که می‌زنید باور داشته باشید. هرگز از شکست فرزندانتان ناراحت نشوید و آن‌ها را هم‌چنان به تلاش کردن تشویق کنید.

زمانی که کودک شما با شکست مواجه می‌شود از او بخواهید شکست خود را بررسی کند و دلیل آن را بفهمد، زیرا بازبینی شکست یک امر بسیار ضروری برای جلوگیری از تکرار آن است. با این حال اکثر افرادی که با شکست روبه‌رو می‌شوند تمایلی به مرور تجربیات خود ندارد و احتمالأ دلیل این امر ناراحتی از یادآوری شکست‌هاست. در نتیجه اگر متوجه شدید کودک شما در مرور تجربه‌های شکست خود مقاومت زیادی می‌کند بهتر است در زمینه‌ی مدیریت هیجانات ناخوشایند با او کار کنید.

نتیجه گیری بخش عدم تحمل باخت:

یکی از مهمترین ریشه های تصمیم به خودکشی در افراد به ویژه گروه سنی نوجوانان و جوانان، عدم پذیرش شکست و عدم تحمل باخت است. آن را در خصوص نوجوانان و جوانان بسیار جدی بگیرید، حتی بیش از دیگر گروه های سنی. زیرا در این سن شکست خوردن در یک رابطه عاطفی ساده و پیش پا افتاده برای چنین افرادی میتواند بسیار محلک و کشنده باشد.

9 - نقص شدید حل مسئله

نقص شدید حل مسئله:

دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم سراسر مسئله است. در واقع مشکلات بخش جدایی ناپذیر زندگی ما هستند. حتی انسان های غار نشین که از خود می پرسیدند چگونه خود را گرم کنم؟ به نوعی درصدد حل مسئله و تصمیم گیری بوده اند. حل مسئله مهارتی است که بقای فرد و حتی بقای نسل در گرو آن هست.

حل مسئله (یکی از مهارت های زندگی) ، یک فرآیند شناختی – رفتاری است که فرد به کمک آن ها سعی می کند راه حل های موثر یا مفیدی برای مسائل روزمره زندگی پیدا کند. مانند حل مسائل مالی، شخصی، بین فردی ، مسائل زناشویی و خانوادگی، مسائل اجتماعی و … . همه انسان ها به دانستن مهارت های حل مسئله نیازمندند.

افرادی که مهارت زیادی در حل مسئله دارند و می دانند که مسائل خود را چگونه حل کنند اعتماد به نفس بیشتری دارند. چرا که سعی می کنند با مشکلات زندگی مواجه شده و برای آن راه حلی بیابند، همین موضوع باعث می شود به توانایی های خود اعتماد کنند و اعتماد به نفس بالایی داشته باشند.

این افراد اضطراب کمتری را تجربه می کنند و به هنگام بروز مشکل با حل مسئله مناسب، استرس خود را کنترل می کنند.

توانایی حل مسئله به افراد کمک می کند تا از چالش پیش آمده به عنوان یک فرصت استفاده کنند و توانایی های خود را شکوفا کنند یا اینکه به دنبال آموختن مهارت جدیدی باشند تا از عهده مشکل پیش آمده برآیند.

مهارت حل مسئله به افراد کمک می کند تا ذهن خلاق داشته باشند و به دنبال ایده های جدید باشند.

برای اینکه بتوانیم با مسائل به شیوه صحیحی مقابله کنیم باید بتوانیم به طور صحیحی آن ها را تعریف کنیم. تعریف درست یک مسئله، اینکه بدونیم مسئله چیست و می خواهیم به چه چیزی برسیم تا حد زیادی به حل مشکل کمک می کند. یک تعریف خوب از مسئله ۴ ویژگی دارد. 1- عینی باشد. 2- اختصاصی باشد. 3- قابل سنجش باشد. 4- دست یابی به هدف ممکن باشد.

نتیجه گیری بخش حل مسئله:

حالا با توجه به تمام توضیحات در اهمیت داشتن حل مسئله مناسب شما میدانید نقش آن در تصمیمات اشتباه و حتی اقدام به خودکشی چه جایگاهی دارد و نکته مهم اینجاست که عدم توانایی حل مسئله قابل درمان است و از دوران کودکی یعنی سنین 4 تا 8 سال بهترین زمان درمان و پس از آن از 9 تا 18 سال زمان طلایی درمان است. اما باید بگویم که پس از این سن هم قابل تغییر و درمان است، ولی با مشکلات بیشتر و سختی مداخلاتی بیشتر برای درمانگران و روانشناسان.

10 - نقص در اعتماد به نفس

نقص در اعتماد به نفس:

اعتماد به نفس از آن واژه‌هایی است که از زمانی که دست چپ و راست خود را تشخیص دادیم، با آن درگیر هستیم. یک فاکتور بسیار مهم که می‌تواند کیفیت زندگی ما را تحت تاثیر قرار دهد. برای هر واژه و یا اصطلاحی، یک تعریف مشخص وجود دارد و اعتماد به نفس نیز از این قائده مستثنی نیست. اعتماد به نفس در تعریف لغوی خود، به معنی خودباوری است. البته این مفهوم، یک تعریف اصطلاحی هم دارد: داشتن باور به توانایی‌های خود برای انجام کارها. اعتماد به نفس، یک فاکتور کاملا درونی است و به دیدگاه افراد، از شخصیت و توانایی‌های خودشان بستگی دارد. البته بسیاری از روانشناسان، اعتماد به نفس را در سطحی کلی‌تر بررسی کرده و معتقد هستند که اعتماد به نفس، یعنی اینکه فرد، خود را توانمند و دارای ارزش بداند.

اهمیت باور و اعتماد داشتن به خود، زمانی بیشتر می‌شود که شما در آستانه انتخاب‌ها و یا پذیرش مسئولیت‌های بزرگ قرار بگیرید. شما در مسیر پیشرفت و موفقیت خود، نیاز به انجام چالش‌های بزرگ، ریسک کردن، انتخاب‌های حساس و البته پذیرفتن مسئولیت‌ها دارید. حال سوال اینجاست که بدون داشتن اعتماد به نفس، می‌توانید این کارها را انجام دهید؟ بسیار بعید است که پاسخ به این سوال، مثبت باشد.

بنابراین، اعتماد به نفس یعنی اینکه شما آنقدر خودتان و توانایی‌هایتان را باور داشته باشید که از انجام کارها و یا پذیرش مسئولیت‌ها هیچ ترس و هراسی به دل راه ندهید.

اعتماد به نفس از دوران کودکی 3 سالگی در انسان رشد یا سرکوب می شود و تا 25 سالگی ریشه های تغییر اجتماعی و محیطی بسیار دارد. پس از آن نیز تا آخر عمر با تغییرات محیطی آن درگیر هستیم. اما این تحولات در سنین گفته شده بسیار پر اهمیت هستند. از این رو، عدم توانایی حل مسئله وقتی با موضوع مهمی همچون اعتماد به نفس پایین ترکیب شود، خطر اقدام به خودکشی را در فرد بسیار بالا میبرد. نکته مهم آنکه، اگر در اطراف شما افرادی با این شرایط وجود دارند و برای شما مهم هستند، حتما برای درمان آنها اقدام نمایید.

البته نباید اعتماد به نفس را با خودشیفتگی اشتباه بگیرید: خودشیفتگی می‌تواند به دلیل ناامنی‌ها و مکانیسم‌های دفاعی باشد، در حالی که اعتماد به نفس ناشی از خودآگاهی و توانایی تحمل و تأمل در عدم امنیت فرد است. اعتماد به نفس احساس توانایی و صلاحیت را القا می‌کند، در حالی که خودشیفتگی احساس برتری نسبت به دیگران را در بر می‌گیرد.

جمع بندی: اعتماد به نفس در لغت به معنی خودباوری است و در اصطلاح به ایمان و اعتقاد فرد، نسبت به توانایی‌هایی که دارد، گفته می‌شود.

تاثیر اعتماد به نفس در زندگی:

اعتماد به نفس، یکی از تاثیرگذارترین و در عین حال، حساس‌ترین فاکتورهای زندگی افراد به شمار می‌رود. بالا یا پایین بودن این ویژگی شخصیتی، رابطه مستقیمی با شکست‌ها و موفقیت‌های شما در زمینه‌های کاری، زندگی مشترک، ارتباط با اطرافیان، موقعیت‌های تحصیلی و … دارد.

اعتماد به نفس پایین:

اگر فردی را ببینید که همواره با خود تکرار می‌کند که من نمی‌توانم، من نمی‌دانم، از پس این کار برنمی‌آیم و … مطمئنا اولین حرفی که به او می‌زنید، این است که اعتماد به نفس کافی نداری!

اعتماد به نفس پایین به این معنی است که فرد، به توانایی‌های خود باور ندارد و به مرور زمان به این نتیجه می‌رسد که از عهده انجام کارها برنمی‌آید.

اعتماد به نفس پایین می‌تواند همواره مانند یک عامل بازدارنده عمل کرده و به شما اجازه خودنمایی ندهد. در صورتی که به اندازه کافی به خود و توانایی‌هایتان باور و اعتقاد نداشته باشید، در بسیاری از موقعیت‌های طلایی زندگی، منفعل باقی مانده و اقدام موثری انجام نمی‌دهید.

نتیجه گیری بخش اعتماد به نفس پائین:

زنگ خطر بسیاری از اتفاقات، مخصوصا در پژوهشهای انجام شده بر روی افراد دارای اقدام به خودکشی-ناموفق نشان دهنده اعتماد به نفس پائین، عدم تحمل باخت، حل مسئله ضعیف و عدم تصمیم گیری می باشد.

ورود به صفحه اول مقاله

شما در صفحه دوم مقاله هستید و برای ادامه به صفحه سوم بروید

ورود به صفحه سوم مقاله

ورود به صفحه قبل

در قسمت قبل 6 مورد از موارد خودکشی را خواندید…

اکنون در ادامه می خوانید…

7 - سوء مصرف مواد مخدر

سوء مصرف مواد مخدر:

اعتیاد به مواد مخدر، که به آن سوء مصرف مواد گفته می شود، نوعی بیماری است که بر مغز و رفتار تأثیر می گذارد و توانایی فرد را برای کنترل مصرف دارو یا مواد مخدر مختل می کند. موادی مانند الکل، ماری جوانا و نیکوتین نیز به عنوان مخدر در نظر گرفته می شوند.

فرد در صورت اعتیاد، ممکن است علیرغم ضرری که مواد به بدن فرد وارد می کند، باز هم از مواد استفاده کند. خطر اعتیاد و میزان سرعتی که فرد معتاد می شود با توجه به نوع مواد مخدر متفاوت است. برخی از دارو ها مانند مسکن های افیونی خطر بیشتری دارند و سریع تر باعث اعتیاد می شوند. با گذشت زمان، ممکن است فرد به دوزهای بیشتری از مواد نیاز داشته باشد. با افزایش مصرف مواد مخدر، متوجه می شود بدون آن ها نمی تواند به زندگی روزمره خود ادامه بدهد. تلاش برای ترک مواد امکان دارد باعث هوس شدید و علائم ترک شود.

عوامل خطر سوء مصرف مواد:

افراد در هر سن، جنسیت و وضعیت اقتصادی می توانند به یک مواد مخدر معتاد شوند. برخی از عواملی که می تواند بر احتمال و سرعت اعتیاد تأثیر بگذارد، عبارتند از:

فشار همسالان
اختلال سلامت روان
سابقه خانوادگی اعتیاد
استفاده اولیه از مواد مخدر
مصرف یک داروی بسیار اعتیاد آور

علائم اعتیاد به مواد مخدر شامل موارد زیر است:

احساس نیاز اجباری به مصرف مواد
ادامه به مصرف مواد با آگهی به عواقب آن
انجام فعالیت های پرخطر تحت تأثیر مصرف مواد
انجام کارهایی غیرمعمول برای تهیه مواد، مانند سرقت
ناکامی در تلاش های خود برای متوقف کردن مصرف مواد
احساس نیاز به دوز بیشتر مواد در مدت زمان طولانی تر
نیاز شدید به مواد برای جلوگیری از هرگونه فکر منفی دیگر
صرف زمان و هزینه زیادی برای تامین مواد، حتی در صورت عدم توانایی برای پرداخت آن
عدم انجام تعهدات و مسئولیت های کاری، یا کاهش فعالیت های اجتماعی و تفریحی به دلیل مصرف مواد:

علائم مصرف ماری جوانا، حشیش و سایر مواد حاوی حشیش:

افراد از حشیش بصورت خوراکی، استنشاق و یا همراه با کشیدن سیگار استفاده می کنند. حشیش اغلب قبل از استفاده از مواد دیگر مانند الکل یا داروهای غیرمجاز مصرف می شود. علائم مصرف حشیش شامل موارد زیر باشد:

قرمزی چشم
خشکی دهان
احساس سرخوشی
نوک انگشتان زرد
بوی حشیش روی لباس
اضطراب یا تفکر پارانوئید
مشکل در تمرکز یا حافظه
افزایش فشار خون و ضربان قلب
هوس اغراق آمیز برای غذاهای خاص
افزایش احساس درک بصری و شنوایی
عدم هماهنگی بین اندام های حرکتی

استفاده طولانی مدت حشیش اغلب با موارد زیر همراه است:

کاهش فعالیت ذهنی
کاهش تعداد دوستان و علاقه های فرد
عملکرد ضعیف در مدرسه یا محل کار

کانابینوئیدهای مصنوعی

اثرات مواد مخدر کانابینوئیدهای می تواند خطرناک و غیرقابل پیش بینی باشد، زیرا هیچ کنترل کیفی روی آن ها وجود ندارد و برخی از مواد تشکیل دهنده آن ممکن است شناخته نشده باشند.

کانابینوئیدهای مصنوعی، که به آن K2 یا اسپایس نیز گفته می شود، روی گیاهان خشک شده اسپری و سپس دود می شوند، اما می توانند به عنوان یک چای گیاهی تهیه شوند. علی رغم ادعاهای سازنده، کانابینوئیدهای مصنوعی محصولات “طبیعی” یا بی ضرر نیستند و ترکیبات شیمیایی می باشند که به یک جایگزین محبوب اما خطرناک تبدیل شده اند.

علائم کانابینوئیدهای مصنوعی می تواند شامل موارد زیر باشد:

توهم
گیجی
پارانویا
استفراغ
اضطراب شدید
خلق و خوی تند
احساس سرخوشی
افزایش ضربان قلب و فشار خون یا حمله قلبی
تغییر در احساسات بینایی، شنوایی و چشایی و لامسه

کاتینون های جایگزین، که به آن ها “نمک حمام” نیز می گویند، موادی هستند که باعث تغییر ذهن می شوند. برای جلوگیری از تشخیص مواد، بسته ها اغلب به عنوان سایر محصولات برچسب گذاری می شوند. کاتینون های جایگزین می توانند بصورت خوراکی، استنشاق یا تزریقی استفاده شوند و بسیار اعتیاد آور هستند. این داروها باعث مسمومیت شدید و یا حتی مرگ خواهند شد. علائم کاتینون های جایگزین می تواند شامل موارد زیر باشد:

پارانویا (سو ظن)
توهم (درک بدون محرک)
هذیان
حملات هراس
مشكل در تفكر
افزایش میل جنسی
افزایش روابط اجتماعی
افزایش انرژی و آشفتگی
رفتار روانی و خشونت آمیز
از دست دادن کنترل عضلات
افزایش ضربان قلب و فشار خون

باربیتورات ها، بنزودیازپین ها و خواب آور ها

باربیتورات ها، بنزودیازپین ها و خواب آورها، دارو های موثر بر سیستم عصبی مرکزی هستند. آن ها غالباً برای ایجاد احساس آرامش یا فراموش کردن افکار یا احساسات مربوط به استرس، مورد استفاده و سوء استفاده قرار می گیرند. علائم آن ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

سرگیجه
لکنت زبان
عدم تمرکز
خواب آلودگی
عدم تعادل
مشکلات حافظه
سقوط یا تصادف
حرکات غیر ارادی چشم
کاهش فشار خون و تنفس
تحریک پذیری یا تغییر در خلق و خوی

متامفتامین، کوکائین و سایر محرک ها:

محرک ها شامل آمفتامین ها، مت آمفتامین، کوکائین و متیل فنیدیت هستند. آن ها اغلب به منظور افزایش انرژی و بهبود عملکرد در محل کار یا مدرسه یا کاهش وزن یا کنترل اشتها استفاده می شوند. علائم و نشانه های محرک ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

بی خوابی
اختلال در قضاوت
سردرگمی و توهم
هوشیاری بیش از حد
تغییر رفتار یا پرخاشگری
گفتار سریع
افزایش انرژی و بی قراری
تحریک پذیری، اضطراب یا پارانویا
حالت تهوع یا استفراغ با کاهش وزن
تغییر در ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن
احساس هیجان و اعتماد به نفس بیش از حد
سوزش بینی و آسیب به غشای مخاطی بینی
افسردگی به محض از بین رفتن تاثیر مواد محرک
زخم های دهان، بیماری لثه و پوسیدگی دندان از داروهای کشیدنی “(متامفتامین دهانی” (

دارو های کلوپ:

داروهای کلوپ معمولاً در کلوپ ها، کنسرت ها و مهمانی ها استفاده می شود. از انواع داروهای کلوپ می توان به اکستازی یا مولی (MDMA)، گاما هیدروکسی بوتیریک اسید (GHB)، فلونیتراسپام و کتامین اشاره کرد. این داروها همه در یک دسته نیستند، اما برخی از اثرات و خطرات طولانی مدت مشابه دارند. از آنجا که GHB و فلونیتراسپام می توانند باعث آرام بخشی، شل شدن عضلات، سردرگمی و از بین رفتن حافظه شوند، احتمال سوء رفتار جنسی یا تجاوز جنسی با استفاده از این داروها وجود دارد. علائم داروهای کلوپ می تواند شامل موارد زیر باشد:

توهم
پارانویا
تغییر رفتار
اختلال قضاوت
لرز و عرق کردن
لرزش غیر ارادی
کاهش هوشیاری
گرفتگی عضلات و گرفتگی دندان ها
هماهنگی ضعیف یا اختلال در حال حرکت
افزایش و یا تغییر در حس بینایی، شنوایی، چشایی و لامسه
کاهش یا از دست دادن حافظه
افزایش یا کاهش ضربان قلب و فشار خون

مواد توهم زا:

استفاده از مواد توهم زا بسته به نوع آن می تواند علائم و نشانه های مختلفی ایجاد کند. شایع ترین توهم زاها، اسید لیزرژیک دی اتیل آمید (LSD) و فنسیکلیدین (PCP) هستند. علائم استفاده از LSD :

توهم
رفتار تحریک آمیز
تغییر سریع احساسات
فلاش بک، تجربه مجدد توهم
ضربان قلب سریع و فشار خون بالا

استفاده از PCP می تواند باعث شود:

توهم
قضاوت ضعیف
عدم احساس درد
مشکل در صحبت کردن
حرکات غیر ارادی چشم
مشکلات تفکر و حافظه
عدم تحمل صدای بلند
بعضی اوقات تشنج یا کما
افزایش فشار خون و ضربان قلب
مشکلات مربوط به تعادل و حرکت
رفتار پرخاشگرانه، احتمالاً خشونت آمیز
احساس جدا شدن از بدن و محیط اطراف

مواد استنشاقی:

علائم استفاده از مواد استنشاق بسته به نوع ماده، متفاوت است. با توجه به ماهیت سمی بودن این مواد، کاربران ممکن است دچار آسیب مغزی یا مرگ ناگهانی شوند. علائم استنشاق می تواند شامل موارد زیر باشد:

لرزش
خصومت
سرگیجه
ضربان قلب نامنظم
حالت تهوع یا استفراغ
حرکات غیر ارادی چشم
بوی طولانی مواد استنشاقی
سرخوشی مختصر یا مسمومیت
ضایعات پوستی اطراف بینی و دهان
در اختیار داشتن ماده استنشاقی بدون توضیح منطقی

مسکن های افیونی:

مواد مخدر، مواد مسکن و ضد درد هستند که از تریاک و به صورت مصنوعی ساخته می شود. این طبقه از مواد اعتیادآور، هروئین، مورفین، کدئین، متادون و اکسیکودون را شامل می شود. اعتیاد به داروهای ضد درد مواد مخدر را “اپیدمی تریاک” می نامند. علائم استفاده از مواد مخدر و وابستگی به آن ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

گیجی
یبوست
افسردگی
لکنت زبان
کاهش احساس درد
اختلال در یادگیری
اختلال در تمرکز و حافظه
آبریزش بینی یا زخم های بینی
علائم تزریق
اضطراب، خواب آلودگی یا آرامش
عدم آگاهی یا عدم توجه به اطرافیان

فرد در صورت بروز شرایط اضطراری بهتر است هرچه زودتر به دنبال درمان باشد و از دیگران کمک بگیرد تا شانس او برای بهبودی طولانی مدت بیشتر شود. بهتر است با یک روان شناس متخصص در زمینه اعتیاد مشورت کند، این شرایط عبارتند از:

فرد نمی تواند جلوی استفاده از مواد خود را بگیرد.
فرد فکر می کند بعد از قطع مصرف دارو، ممکن است دچار علائم ترک شود.
با وجود آگاهی از ضرر های مواد، همچنان به استفاده از آن ادامه می دهد.
مصرف مواد مخدر منجر به رفتارهای ناامن مانند به رابطه جنسی محافظت نشده یا اشتراک گذاشتن سوزن شده است.

سایر عوارض تغییر دهنده زندگی:

وابستگی به مواد مخدر می تواند تعدادی از عوارض خطرناک و آسیب زا را ایجاد کند، از جمله:

خودکشی
مسائل حقوقی
مشکلات مالی
ابتلا به یک بیماری واگیردار مانند HIV
مشکلات خانوادگی و اختلافات زناشویی یا خانوادگی
مشکلات سلامت روانی و جسمی کوتاه و طولانی مدت
کاهش عملکرد در محل کار و در نهایت از دست دادن شغل

نتیجه گیری بخش اعتیاد:

همانگونه که در بخشها بالا مربوط به اعتیاد یا بیماری سوء مصرف مواد خواندید، در اکثر مواقع اختلالات رفتاری، ذهنی و تصمیم گیری های اشتباه و غیر معمول را در پی دارد. نتیجه این تصمیم گیری های غیر معمول با شانتاژ کردن و جو دادن اطرافیان همیشه اثرات بسیار تاسف باری در پی دارد که گاهی اقدام به خودکشی است. در نتیجه همیشه باید مراقب شوخیها، رفتارهای معمول بی دردسر با افراد بیمار به سوء مصرف مواد یا دارو باشید، زیرا برای آنها تعریف این شوخی ها همان شکلی نیست که تصور می کنید و حتی مراقب شوخی ها و رفتارهای افراد ناآگاه در جمع های این چنینی باشید. بر اساس آمار به دست آمده از پزشکی قانونی کشور، بسیاری از خودکشی های این چنینی برای افراد دارای سوء مصرف زمانی اتفاق افتاده که در جمع بوده اند. البته گاهی شوخی ها و جو دادن ها وجود ندارد اما به دلیل پائین بودن دامنه تحمل باخت این افراد، همچنین همراهی اختلالاتی نظیر بیش فعالی و غیره، باعث می شود که نصیحت کردن نیز اثرات تخریبی بسیاری را در پی داشته باشد و این سرخوردگی و اقدام به خودکشی در گزارش های اداره آگاهی بسیار دیده میشود.